زمزمه های یک شب سی ساله
دام فصلها ستاره بی تو نمی خندید ستاره خواب تو را می دید ستاره دست تو را می گرفت و می رقصید ستاره یار تو بود و در تراکم زنجیرها کنار تو بود از آنزمان که زمان آمد و صحبت از بت آیینه در میان آمد تو از ستاره جدا ماندی و مثل زنجره در دام فصلها ماندی دلم برای تو می سوخت دلم برای سکوتی که در صدای تو بود دلم برای غروبی که پا به پای تو بود دلم برای شکستی که انتهای تو بود تو مانده ای و اتاقی که با تو بیگانه ست تو مانده و گناه تو مانده و غروری که از ستاره تهی ست تو مانده ای و شبی ترسناک سرد –سیاه دلم برای تو می سوزد - رو.برویم سفر به فرداهاست آرزو ها همیشه پیروزند می روم سمت شهر خاطره ها خاطراتی که از جنس دیروزند من از این آشنایی بیم دارم ز فردای جدایی بیم دارم من از آن لحظه دوری که حتی به خواب من نیا یی بیم دارم پرستوی مهاجر می شدم کاش به شوق تو مسافر می شدم کاش زیارتگاه چشمت را در اینجا شبی صد بار زائر می شدم کاش تاراج دامن دریده خسته و شکسته در خاک و گل نشسته دیشب چه کرد با تو تگرگ ای برگ اشارت کودکی آلوده ی مهر عروسکهاست کودکی دنبال لک لکهاست کودکی در آسمان در جستجوی رد ناپیدای بال باد بادکهاست آینه آیینه از نگاه من افتاد یا من از دستهای آینه افتادم با من بگو معنای تکه تکه شدن چیست - امشب بگذار امشب در آغوش ماه تو باشم شاید فردا مرا آفتابی نبا شد تصویر مرا از قفس قاب درآور بر شاخه ی خشکیده ی یک سرو بیاویز تا از نگهم قصه ی پرواز بخوانند انبوه برستو تا باز هم آواز بخوانند یک دسته شباویز مثل یک جوانه یک ضریح آشنا پرز آب حوض ماهیان سرخ سرخ شور لحظه های ناب کفتران بی نشان شور و شادی و صفا می وزد میان صحن عطر ساده ی دعا صبحدم نشسته بود توی حوض روی آب در هوای خوب صبح زیر چتر آفتاب دختری میان صحن زیر گنبد کبود چادرش به رنگ روز دختری که ساده بود چهره اش پر از امید سینه اش پر از بهار پر ز شعر و قصه بود قصه های بی شمار حرفهای ساده داشت قلب مهربان او گفت با امام خود ای امام راستگو آمدم به دیدنت ای امید بی درنگ تو مرا صدا بزن به بهانه ای قشنگ چشمهای من پر از اشک شوق دیدن است دستهای خسته ام در پی رسیدن است مثل یک جوانه کن دست خسته ی مرا نذر یک پرنده کن بال بسته ی مرا بازی رویا وکیلی همیشه در بازی گرگم به هوا از گرگ شدن فرار می کردیم و اکنون نا خواسته در تمام بازی ها گرگیم بی آنکه از خودمان بترسیم من از بازی هفت سنگ می ترسیم می ترسم آنقدر سنگ روی هم بچینم که دیوار ی سنگی مرا در بر بگیرد بس بیا لی لی بازی کنیم که با هر رفتنی دوباره بر گردیم طرح یک غزل نیلو فر عاکفیان دلم شکسته مهربان از آن ترک نگاه تو پر از ترانه می چکد دو باره پشت پنجره نگاه من بخار روی شیشه را به طرح یک غزل نگاه می کند و دست من به جای دل ترک به شیشه می کشد دو زنجره به جرم شکل قافیه کنار اسم پنجره ترانه پخش می کنند و چشم سبز آسمان دوباره خسته تر ز پیش به مشق آبی اش نگاه میکند و گل به رسم شعرها در انتظار بلبلی نشسته در دل زمین و ریشه اش به حکم قطعی زمان در آتش سکون سیاه می شود نگاه خیس خیس خیس و نقش روی شیشه باز مات آه می شود پازل محمود تقوی پازل درکت می کنم ترکت نه زیبایی آن چند قطعه اتفا قی نبود می توانیم شکل تازه ای بسازیم ساعت تحویل هادی خورشیدیان ماهی درون تنگ دور خودش آهسته می رقصید مادر کنار سفره ی نوروز با هفت سین ساعت تحویل با هفت سین سرکه و سیر با هفت سین سکه و سیب با ذکر حول حالنا در فکر فردا بود من در کنار سفره ی نوروز آماده ی بوسیدن و عیدی گرفتن وقتی صدای زنگ در در خانه پیچید مادر که حول حالنا می خواند آهسته خندید در باز شد آرام تبریک سال نو لبخند بابا بود خاکستر خاموش معصومه افتاده نیا می وزی ستاره هایی را که با خود می بری خاکستر من است که خاموشم می روی سنگهایی را که در خود غرق می کنی غرور من است دیگر خروش تو از من دور است سکوت تو سنگی که از مرگ بیدارم میکند دریا دریا تمام منظره هایی که از تو خالی ست موج می زند و روی گونه می خشک محمد علی بزرگ نیا من و تو یکی بودیم یکی بود یکی نبود حسن دلبری نیست در دفتر تاریخ کبود من و تو گوشه روشنی از راز وجود من و تو آنشب از بام خدا آیینه می چر خاندند قرعه را حادثه انداخت به سود من و تو افسانه شعبان نژاد پدرم شبیه کوه و مادرم شبیه آفتاب برادرم زلا ل و مهربان شبیه قطره های آب و من نهال یک درخت که تکیه می دهد به کوه نیازمند آب نیازمند آفتاب با شکوه و خانه چیست و خانه روستای زندگی ست تو کیستی بگو به روستای ما خوش آمدی اگر که دوستی بیا به جمع با صفای ما خوش آمدی ماه و ستاره سارا شاهدی ستاره گمان می کند تو گم شده ای و خبر نداری روشنایی اتاقم به خاطر توست ماه من
| قالب : پیچک |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت