نگرد، نقش کسی زیر این مقرنس نیست 

صدا نزن! که میان ستارہ ھا کس نیست

 

نمی رسیم، دعا می کنیم و می خشکیم

بھار سھمیه ی میوہ ھای نارس نیست

 

به جز خودم که خداوند دردھا ھستم

کسی برای من این روزھا مقدس نیست

 

یکی شبیه خودم دشمنم شدہ، یعنی

کسی که زخم به من می زند مؤنث نیست

 

نمردہ ام ولی احساس می کنم این جا

به غیر نعش من و بال،بال کرکس نیست

 

هوا پس است، ھمان قدر ھم خدا ابری ست

تو در مخیله ات فرض کن ھوا پس نیست

 

قطار مرگ سوارم نمی کند افسوس

ھنوز مقصد این زندگی مشخص نیست

 

نوشته شده در جمعه 93/9/28ساعت 5:28 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )