ریشة همیشة جنگل، نامت آبروی درختان
حرف تو، سپیده سیبی، مانده در گلویدرختان

شاخة تمامی دیروز، ریشة تمامی فردا
کوچه‌کوچه فصل عبورت، غرق رنگ وبوی درختان

آب و خاک در قدمت، گل، شد بهشت از نفست، سبز
باغبان! درنگ نگاهت،عُمری آرزوی درختان

قد و قامتت همه تکبیر، سُجده را قیام تو تفسیر
در نمازجاری‌ات ای پاک! تازه شد وضوی درختان

در مرور نای فراموش، کی شود ترانهخاموش
پیچک صدای تو پیچد باز در گلوی درختان

نوشته شده در یکشنبه 92/2/29ساعت 4:36 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )