زمزمه های یک شب سی ساله
سَرتُ بالا بگیر ! سَرتُ بالا بگیر ! سَرتُ بالا بگیر ! سَرتُ بالا بگیر ! سَرتُ بالا بگیر
حتا اگه این همه سایهی سَر به زیر ،
آرزوهاتُ سَرسَری بگیرن !
حتا اگه جوابش
یه سنگ باشه وُ
یه زخمُ
چَن تا بخیه !
حتا اگه بدونی با این کار ،
وَزنِش چَن برابر میشه وُ
کم کم رو شونههات سنگینی میکنه !
آدمای سَر به زیر ،
بینِ دو تا پاشون پِیِ آزادی میگردن !
نوشته شده در جمعه 91/11/13ساعت
7:46 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )
قالب : پیچک |