دنیا به روی سینهی من دست رد گذاشت

برهرچه آرزو به دلم بود سد گذاشت


مادر دوسیب چید به من داد و گفت:عشق

این را به پای هرکه فرا می رسد گذاشت


من سیب زرد خاطره را گاز می زدم

او سیب سرخ حادثه را در سبد گذاشت


قبل از تولدم به سه تا نقطه می رسید

اما به جای روز تولد عدد گذاشت


دنیا شنیده بود که من شعر می شوم

ناچار روی سینه ی من دست رد گذاشت.

نوشته شده در دوشنبه 91/10/11ساعت 6:51 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )