چقدر زور من این مرد را نمی خواهم

من این غریبه ی بی درد را نمی خواهم

کسی که از سر یک رسم خشک وتکراری

گلی برای من آورد را  نمی خواهم

ودلخوشم به همین روزهای تار خودم

چراغ و آینه ی زرد را نمی خواهم

من این کسی که فقط با دلار و پول و زمین

مرا مقایسه می کرد را نمی خواهم

برای زندگیم عشق و شاعری کافی است

غذای گرم و دل سرد را نمی خواهم....

نوشته شده در دوشنبه 91/10/11ساعت 6:50 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )