زمزمه های یک شب سی ساله
تو را برای ابد ترک میکنم مریم چه حُسن مطلع تلخی برای غم، مریم! برای من که تو را از تو بیشتر میخواست چه سرنوشت بدی را زدی رقم، مریم! پکی عمیق به سیگار می زنم، هرچند تو نیستی که ببینی چه میکشم! مریم! همه مرا به خودم واگذاشتند... همه... همه... همه... همه... حتّی تو هم... تو هم... مریم!
نوشته شده در چهارشنبه 91/9/29ساعت
7:2 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )
قالب : پیچک |