زمزمه های یک شب سی ساله
بد اخم شرمنده ام قربان کمی باران ندارید در خود پلاسیدم شماگلدان ندارید اینقدر بد اخمید پس لبخندتان کو جز این نگاه سرد و یخبندان ندارید قربان چرا وقتی که می بینید ما را در ذهنتان تصویری از انسان ندارید گیرم که ما زشتیم این آغاز ما نیست باشد شما زیبا ولی پایان ندارید آه این تکبر این تکبر شرک محض است در خود مگر یا نوح یا طوفان ندارید البته می بخشید اما مطمینید مخلوط با ایمانتان شیطان ندارید
| قالب : پیچک |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت