همراه با وزیدن نت‌های ساکسیفون
در عصر شرجی غزلی غرق ادکلن

یک جفت چشم شرجی شاعرکش قشنگ
از بستگان دختر همسایه‌ی « نرون»

بر روی کاج پیر دلم لانه کرده‌اند
آرام و سرد مثل غم و خنده‌ی ژکون...

« د» وزن بیت قبلی من را به هم زده
لعنت به فاعلات مفاعیل فاعلن

من قانعم تو را به خدا جان مادرت
امشب بیا و روسری‌ات را سرت نکن

نوشته شده در شنبه 91/5/28ساعت 7:59 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )