چقدر خسته ام از این دقیقه های پاپتی 

از امتداد خسته ی کلاف بی عدالتی

بهار می شود و ما دوباره سبز می شویم 

تمام می شود تمام فصل بی عدالتی

چقدر سر سپرده ی دروغ دلقکان شدن 

چقدر خام عشوه ی عروسکان ساعتی

همیشه صفر سهم ما و بیست سهم دیگران

به جرم دست و پا زدن در این کلاس لعنتی

کلاغ پر، پرنده پر، فرشته پر، ستاره پر

از این زمین یخ زده، از این هوای لعنتی

نوشته شده در شنبه 91/5/28ساعت 7:47 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )