زمزمه های یک شب سی ساله
دکتر شفیعی سفر به خیر به کجا چنین شتابان گون از نسیم برسید دل من گرفته ز این جا هوس سفر نداری ز غبار این بیابان همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم به کجا چنین شتابان به هر آن کجا که باشد به جز این سرا سرایم تو و دوستی خدا را چو از این کویر وحشت به سلا متی گذشتی به شکوفه ها به باران برسان سلا م ما را @@@@@@@@@@ خدایا خدایا تو با آن بزرگی در آن آسمان ها چنین آرزویی بدین کوچکی را توانی برآورد آیا @@@@@@@@@@- این صدا صدای کیست این صدای سبز نبض قلب آشنای کیست @@@@@@@@@@@ پژواک به پایان رسیدیم اما نکردیم آغاز فرو ریخت پرها نکردیم پرواز ببخشای ای روشن عشق بر ما ببخشای ببخشای اگر صبح را به مهمانی کوچه دعوت نکردیم ببخشای اگر روی پیراهن ما نشان عبور سحر نیست ببخشای ما را اگر از حضور فلق روی فرق صنو بر خبر نیست نسیمی گیاه سحر گاه را در کمندی فکند ه است و ما کمتر از آن نسیمیم در آنسوی دیوار بیمیم ببخشای ای روشن عشق بر ما ببخشای به پایان رسیدیم اما نکردیم پرواز فرو ریخت پرها نکردیم پرواز
| قالب : پیچک |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت