زمزمه های یک شب سی ساله
+-* کلاس در کلاس کهنه ی بی رنگ و رو پشت میزی بی رمق بنشسته او دخترک اسب نجیب چشم را در چمنزار کتا بش بسته بود فکر دیشب بود دیشب تا سحر بارش باران شب یکریز بود سقف خانه چکه می کرد و پدر رفت روی بام تعمیری کند شاید از شرم زن و فرزند خویش چاره ای یا بلکه تدبیری کند وقت پایین آمدن از پشت بام نردبان از زیر پایش لیز خورد دخترک در فکر دیشب غرق بود ناگهان دستی به روی میز خورد تو حواست در کلا س درس نیست چاره ی کار شما ها ترس نیست بعد از آنهم سیلی جانانه ای صورت بی جان دختر را نواخت رنگ گلهای نگاهش زرد بود از همین رو رنگ و رویش را نبا خت درس آنروز کلاس دخترک شعر ابر آلود باران بوده است بر خلا ف آنهمه حرف قشنگ چشم دختر ابر گریان بوده است شب سر بالین بابا دخترک باز باران با ترانه می نوشت سقف خانه اشک می بارید و او می خورد بر بام خانه می نوشت
| قالب : پیچک |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت