زمزمه های یک شب سی ساله
چیزی ندارم آه انگار خوب خوب شده حال تو برو این آسمان برای پر و بال تو برو چیزی ندارم آه به تو پیشکش کنم این آخرین دو بیتی من مال تو برو گذشته ها تمام شد گذشت آنچه بین ما گذشته است تو آه رفته ای و از خدا خدا گذشته است به یاد داری آن شبی که دستهای کوچکت چه سود ...آه بگذرم آه گذشته ها گذشته است تو هرگز مثل من صادق نبودی برای عشق هم لایق نبودی همان روزی که رفتی گفته بودم که از اول تو هم عاشق نبودی دو دست خالی ام را با خودش برد غم امسالی ام را با خودش برد مترسک بودم و گنجشک خیسی دل پوشالی ام را با خودش برد زمانی چشم تو اعجاز می کرد بدون بال و پر پرواز می کرد شبیه برف و باران گریه ی تو تمام چترها را باز می کرد - هر لحظه هزار لحظه می زاید و بعد لحظه همه را همیشه می باید و بعد لحظه که پرید ناگهان از همه سو آن کرکس پر حوصله می آید و بعد - این بار تو با شکل سحر می آیی در میزند انتظار سر می آیی من فرصت آخرین تماشای جهان من آن خبرم که بی خبر می آیی - آن نقطه دهان جستجوی همه جاست آن نقطه درست رو به روی همه جاست ان نقطه زبان نقطه ها آن نقطه انگشت اشارتی به سوی همه جاست - من من من زیر پوست بالا با دوست تن تن تن خیس نور این من یا اوست این جا همه چیز چشم و هر چشم یکی ست این جا نفس پرنده هایم یا هوست - چشمی که سوال شد تماشا همه جاست آن شکل عمیق نور آیا همه جاست ما زیر درخت رو به خورشید نشست این جا همه چیز هست این جا همه جاست - یکباره من درون من پیدا شد یکباره زمین ادامه ی دریا شد یکباره کلید چرخ زد قفل برید یکباره در این سو در آنسو وا شد - امشب دلم از آمدنت سر شار است فانوس به دست کوچه ی دیدار است آن گونه ترا در انتظارم که اگر این چشم بخوابد اون یکی بیدار است - صد بار به سنگ کینه بستند مرا از خویش غریبانه گسستند مرا گفتند همیشه بی ریا باید زیست آیینه شدم باز شکستند مرا - در عشق اگر عذاب دنیا بکشی با اشک به دیده طرح دریا بکشی تا خلوت من هزار غربت باقی ست تنها نشدی که درد تنها بکشی در خواب چراغ تا سحر دستم بود در خواب کلید هر چه در دستم بود زیباتر از این خواب ندیدم خوابی بیدار شدم دست تو در دستم بود - من دهکده ها نبض حقایق هستند او مردم ده با تو موافق هستند ناگاه صدای خیس رعدی پیچید باران که بیاید همه عاشق هستند دست نفست ستاره ها را چیده ست شب با دف و ماه تا سحر رقصیده ست همچون سحر از عطر اذان سر شاری انگار لب ترا خدا بوسیده ست - تب یک تب ناگهان شکستم می داد چون شمع سری شعله پرستم می داد می سوختم آنچنان که آتش تا صبح فریاد زنان آب دستم می داد - چون جاده به زخم رفتن آراست مرا یک سینه طپش نفس نفس کاست مرا این بود تمام ماجرای من و او می خواستمش ولی نمی خواست مرا - شد کوچه به کوچه جستجو عاشق او شد با شب و گریه رو به رو عاشق او پایان حکایتم شنیدن دارد من عاشق او بودم و او عاشق او یک نامه پر از ماه و تو را دارم یاد در پاکت گل گذاشتم دادم باد ای علت سبز خاک هر جا هستی هر روز تو روز دوستت دارم باز - چون روح وجود تو معمایی بود آمیزه ای از جنون و تنهایی بود روزی که ترا خاک در آغوش کشید زانو زدن مرگ تماشایی بود - تکرار ترا دید مرا دید چه شد یا این همه آسیاب چرخید چه شد هر روز در امتداد هر روز دگر در باز شد و کسی نفهمید چه شد مثل تن سنگ سخت باشم شاید یک جغد سیاه بخت باشم شاید حالا که دهان عقلم و انسانم صد سال دگر درخت باشم شاید - هستی نفس ساعت سر گردانی ست در ثانیه ها دلهره ی پنهانی ست تسبیح قیامت است در دست زمان هر دانه ی آن جمجمه ی انسانی ست - این جا که دقیقه مرد آنجایی و بعد تبدیل به تعریف معمایی و بعد با شکل دگر جای دگر بار دگر می آیم و می آید و می آیی و بعد - در بازی عشق زندگی باخت مرا جز درد کسی دریغ نشناخت مرا هر در که زدم سنگ جوابم دادند این شهر به یاد کوفه انداخت مرا - بگذار که خلسه گاه دیدار شوم از هر چه ندیدنی ست سر شار شوم ای صبح به دیده ام مکش سرمه ی نور من خواب نبوده ام که بیدار شوم در سنگ تب جامه دریدن هم هست در کوه پر و بال پریدن هم هست رازی ست میان جاده و مرد سفر در هر نرسیدنی رسیدن هم هست - بر دوش نگاه نعش دیدار شدم سر تا به قدم زخمی دیدار شدم تا خواست نفس نقش عدم را بکشد من خواب ترا دیدم و بیدار شدم - 0 آبشار موج فرو خفته ای از خشم تو می شود از باغ نگاهت هنوز یک سبد از میوه ی خورشید چید
| قالب : پیچک |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت