برای همة مادران دنیا
از جنس مادران قدیمی‌ست مادرم

حوض حیاط فکرم و مهتاب باورم

در قرن بی‌قوارة آهن هنوز هم

بر پشت‌بامِ خشتی مادر کبوترم

یک‌بار هم نگفت، چرا من تمام روز

در فکر و ذکر بازی‌ام و نان نمی‌خرم

سی‌سال پیش بود و من امشب به جای آن

یک جعبه بوسه می‌خرم و هدیه می‌برم

او پخش می‌کند همة جعبة مرا

بین نواده‌هایش، از جمله دخترم

با بیست‌های مشق و ریاضی دوباره باز

لبخند را به صورت ماهش می‌آورم

با بیست‌های دخترم و صفرهای خود

شرمنده از محبت سرشار مادرم

نوشته شده در شنبه 91/2/16ساعت 3:14 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )