زمزمه های یک شب سی ساله

·          و من صدای یواشی در اضطراب ِ زنم

·          

·         دلم گرفته و باید به کوچه ها بزنم

·          

·         به زندگیم سرنگی پر از هوا بزنم

·          

·         «اجازه هست که اسم تو را صدا بزنم؟

·          

·         به عشق قبلی ِ یک مرد پشت ِ پا بزنم

·          

·          

·          

·         ببین میان تنم حسّ سرکش ِ غم را

·          

·         که با هوای تنت گیج کرده آدم را

·          

·         از آن دو چشم، بریزان به من جهنم را

·          

·         «اجازه هست که عاشق شوم که روحم را

·          

·         میان دست عرق کرده ی تو تا بزنم؟

·          

·         ·       

·         به چند سالگی ام عاشقانه گریه کنم

·          

·         به نامه های ترت دانه دانه گریه کنم

·          

·         بدون تو بدوم سمت خانه گریه کنم

·          

·         «دوباره بچّه شوم بی بهانه گریه کنم

·          

·         دوباره سنگ به جمع پرنده ها بزنم»

·          

·          

        

·         دوباره بین حروف ِ شکسته، شعر شوم

·          

·         میان دفتر یک مرد خسته شعر شوم

·          

·         شبیه پنجره ای نیمه بسته شعر شوم

·          

·         «دوباره کنج اتاقم نشسته شعر شوم

·          

·         و یا نه... یک تلفن به خود شما بزنم

·          

·          

·          

·         جهان، دو ابر شده... آسمان فقط خیس است

·          

·         دو چشم ِ عاشق ِ بی خواب ِ پشت ِ خط، خیس است

·          

·         اتاق و صندلی و پرده، بی جهت خیس است

·          

·         «نشسته ای و لباس عروسی ات خیس است

·          

·         هنوز منتظری تا که زنگ را بزنم»

·          


نوشته شده در دوشنبه 93/1/4ساعت 9:27 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )

قالب : پیچک