زمزمه های یک شب سی ساله

روی لبخند من اسید بپاش
و بیا باز هم مرا بخراش
شکل دلخواه تو اگر نشدم
گونه های مرا کمی بتراش
به جهنم! کمی مجسمه تر
توی میدان شهرداری باش
که ببینی چقدر مرتبطم
به مترسک، به این حقیقت فاش
دست در دست من و عکس بگیر
شب روشن بدون اینکه...فلاش
بک-برگرد توی صورت من
شکل یک مشت، شکل یک پرخاش

 


نوشته شده در یکشنبه 92/1/18ساعت 7:1 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )

قالب : پیچک