زمزمه های یک شب سی ساله
خورشید با یک مداد زرد خط زده دوباره مشق شبم را حالا تمام دفتر من روشن حالا تمام خاطره هایم صبح سر رسید حتی اگر نبا شی نامت در سر رسید کوچک من هست با یک شماره که دیگر شوق جواب ندارد فلسفه بر هیچ ساختن و بر پوچ با ختن فلسفه ی تازه ی زندگی آنان است که عشق را به مسخره گرفته اند کاش در این بی مهرگانی عشق به انتظار بنشینیم پا ییزی دیگر را سفر این بار که آمدی برایم چمدانی بیاور پر از ستاره و بهانه تا من سفری غریب بیا غازم و به بهانه یادگاری سفرت یادت را زنده دارم آینه حقیقت در آینه مانده است و تو پشت به آینه ایستاده ای
خیال از پشت پر چین های خواب خیال ترا می چینم تا گردن آویز بیداری ام باشی
| قالب : پیچک |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت