زمزمه های یک شب سی ساله

باور کن

باور کن ، صدامو باور کن

 صدایی که تلخ و خسته ست

 باور کن ، قلبمو باور کن

 قلبی که کوهه اما شکسته ست

 باور کن ، دستامو باور کن

 که ساقه ی نوازشه

 باور کن ، چشم منو باور کن

 که یک قصیده خواهشه

وسوسه ی عاشق شدن ، التهاب لحظه هامه

حسرت فریاد کردن ، اسم کسی با صدامه

 اسم تو ، هر اسمی که هست

 مثل غزل ، چه عاشقانه ست

 پر وسوسه ، مثل سفر

 مثل غربت ، صادقانه ست

 باور کن ، اسممو باور کن
 من فصل بارون برگم

 مطرود باغ و گل و شبنم

 درختم خشکی تو دست تگرگم

باور کن ، همیشه باور کن

 که من به عشق صادقم

 باور کن ، حرف منو باور کن

 که من همیشه عاشقم


نوشته شده در دوشنبه 91/2/18ساعت 4:1 عصر توسط محمد علی آراسته نظرات ( )

قالب : پیچک